Hepimiz sabah sıcak yatağımızdan kalkar kalkmaz koşuşturmaya başlıyoruz. Eminim ki hemen herkes akşama kadar enerjisinin büyük kısmını tüketiyor. Yapılan işler , görüşmeler , toplantılar , söyleşiler , konferansalar şöyle dursun insanı tüm bunlardan daha çok yoran şey anlayışsız , bencil , adabı muaşeret yoksunu kişilerdir. Nasıl mı?
Sabah işinize , okulunuza ya da gezmek üzere arabanıza bindiniz. Hatta  belki elinizde bir kahve bile var. Her şey yolunda yani. Uykunuzu açacak güzel bir tını bulabilmek için belki bir radyo istasyonu belki de bir cd aradınız. O anki ruh halinize en uygun sadayı bulup yolculuğunuza başladınız. İşte başlıyoruz. Henüz ana yola bile çıkmamışken sinirleriniz gerilmeye başlar. Tali yoldan geldiniz , ana yola çıkmak için sinyalinizi verdiniz. Fakat ana yoldan gelenler sırf iki saniye için gaza daha çok yüklenip size yol vermemenin hesaplarını yaparlar. Trafikle ilgili örnekler uzayıp gider fakat ben daha fazla uzatmayacağım bu mevzuyu.
Toplu taşıma araçlarında ise bu durumların hiçbiriyle karşılaşmazsınız. Fakat ayakta , insanlarla tıklım tıkış yolculuk etmek , arka taraftan uzatılan para veya kartları öne doğru iletmek , 1 m2 lik yerde sürekli bakacak bir yerler bulup birileriyle göz göze gelmemeye çalışmak ve tabi ki ineceğiniz yer yaklaştığında kapıya ulaşabilmek gibi sorunlarla uğraşmak zorunda kalırsınız. Tabi birde , söylemeden edemeyeceğim. İneceği yere gelene kadar yerinden kalkmayanlar da ayrı bir strese sokar insanı.   
Bu şekilde yaşanılanların hepsini yazmaya kalksam epey uzun bir yazı olur. Fakat ben daha fazla uzatmak istemiyorum . Çünkü düşünürken bile geriliyorum. Yürürken kolunu fazla sallayanlar , arkasına bakmadın kapıyı sert bir şekilde kapatanlar , su birikintilerinden hızlı geçen şoförler , markette veya bankamatik sırasında önünüze geçmeye çalışanlar vs . bu liste daha uzar gider.
Sonuç olarak adap nedir ? saygı nedir ? yenir mi? içilir mi ? var mıdır yok mudur ? varsa nerededir ?
Yoksa hakikaten o güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler mi gerçekten...